Schrijf online mee

Prestatiedruk

De eindexamens zijn begonnen en ik vind het maar saai. Al mijn klasgenootjes zitten uren lang alleen in hun kamer te leren. Ik leer ook wel hard, soms, maar niet zo extreem. Peter is zit zo vol van de examenstress dat hij deze week niet eens met mij heeft afgesproken!

Zouden de examens ons volwassen maken? Komen mijn klasgenootjes en ik binnenkort ook thuis om vermoeid op de bank neer te ploffen en saaie televisieprogramma’s te kijken? Soms denk ik dat mijn vader zo saai is geworden omdat hij de hele dag naar zijn baas luistert. Dat is toch niet goed, om alleen maar te luisteren? Ik zou heel moe worden als ik iemand anders de hele tijd tevreden moest houden.

Ik heb gelezen dat ik hoor bij de prestatiegeneratie. Mensen van mijn leeftijd zijn opgegroeid met het idee dat ze bijzonder zijn en dat ze alles kunnen bereiken wat ze maar willen. Daardoor hebben we veel keuzestress. Ook willen we een net zo uniek en uitzonderlijk leven hebben als onze vrienden op Facebook. Dit zorgt ervoor dat steeds meer jonge mensen bezwijken aan de stress en soms zelfs een burn-out krijgen.

Misschien voedt mijn vader me dan toch best goed op. Want hij zegt altijd dat ik normaal moet doen als ik iets bijzonders probeer. Ik vind mensen ook bijzonder en denk dat ze zelf verantwoordelijk zijn voor hun leven. En soms als ik een poster op Facebook zet dan vind ik het stiekem jammer als hij minder likes heeft dan de vorige. Doe ik het dan verkeerd?

Wat denken jullie? Hoe slaag ik voor het examen zonder gestrest te worden? Wat doen jullie om rustig te worden als je in de stress zit? Wat is prestatiedruk voor jou? Hebben jullie tips om een burn-out te voorkomen?